پوشش کرمان

چارقد: چهارگوش که آن را به صورت سه گوش تا کرده و بوسیله سنجاق قفلی زیر گلو محکم می‌شود. افراد غنی به سنجاق قفلی گویهای طلایی یا سنجاق طلا آویزان می‌کردند.

پیچه: پیچه نقاب مانند بوده و از یال و دم اسب تهیهمی شده است.

چادر دلاغ : همان چاقچور یا چاقشور است. جورابی میباشد از نوک انگشت پا تا کمر که پاچه آن تنگ و بالای آن گشاد و شلوار ماننداست که زنها به پا می‌کردند.

پیرن: پیراهن چین دار یقه گرد و دارای آستین لوله ای یا پفی بوده است.

پیراهن شش ترک: قسمت کمر این پیراهن تنگ دوخته می‌شده است و پائین تنه دو برابر گشاد بوده است. آستین‌ها بلند و سرشانه چین میخورده است.

یل: نوعی تن پوش (کت) که زنان و دختران در فصل سرما میپوشیدند قد آن تا روی باسن بوده است.

پیراهن چین پیله ای: از جنس کتان دارای یقه گرد و آستینهای دارای مچ پیچ بوده پایین تنه را مانند دامن چین پیله ای میدادند.

پای پوشها ی ساغری ، قندره ، کفشهای گیوه ای ، گالش میباشد.

پوشاک محلی مردانه

سرپوشها شامل کلاه گرد نمدی ، کلاه دوره ای (شاپو ، کلاه پهلوی ، عمامه ، کلاه بافتنی (کاموایی))

تن پوشها تن پوشهای مردانه: پیراهن ، قبا ، سرداری ، جلیقه ، شال کمر

پیراهن: نسبتاً بلند یا بالای زانو که از دوطرف پهلو چاک می‌خورد. یقه آن گرد و ساده که از سرشانه یا جلو دکمه می‌خورد. آستینها گشاد و بلند و در قسمت مچ یک چاک کوچک داشته که روی شلوار میافتاده است.

قبا: کتی بلند و بدون یقه بود بطوریکه وقتی آن را به تن می‌کردندیقه آن به شکل هفت یا مایل درمی آمده است. جلو آن باز که بوسیله چنددکمه و بندیک دوطرف قبا به همدیگر وصل می‌شد یا کلاً دکمه نداشته که درپهلو به همدیگر پیوند می‌خوردند.

پاپوشهای مردانه: قندر ، گیوه ، زنگال ، ساغری ، ارسی ، شاپسند

پوشاک نوزادان

دور گوشو ، چارقدو ، کلاه چینو میباشد.